Hidromorfina është një ilaç opioid gjysmësintetik që rrjedh nga morfina, me një vepri pesë herë më të fuqishëm, edhe pse më të shkurtër. Siç do e shohim, veprimi i saj analgjezik në ndërveprim me receptorin opioid μ, të pranishëm në sistemin nervor qëndror dhe muskukt e lëshuar.
Mund të merret në mënyrë enterake dhe parenterale. Lidhja me receptorët μ janë në bazë të efektit të saj analgjezikë dhe reagimeve anësore.
Grupi i analgjezikëve opioid është një shtyllë e trajtimit të dhimbjeve të moderuara-të rënda, sidomos në rastet akute apo sëmundjeve onkologjike. Në fushën e trajtimt të dhimbjeve akute, studimet klinike tregojnë se hidromorfina ka një ekuivalencë të ngjashme me atë të opioidëve të tjerë.
Përsa i përket trajtimit të dhimbjeve onkologjike (nga kanceri), krahasuar me opioidët e tjerë dhe me formulime të ndryshme, është parë që është ekuivalent me morfinën përsa i përket efikasitetit analgjezik dhe efekteve anësore. Për trajtimin e dhimbjeve kronike, për momentin nuk ka studime klinike zyrtare që të konfirmojnë efikasitetin.
Hidromorfina është sintetizuar për herë të parë në vitin 1921 në Gjermani. Rezultatet e para mbi efikasitetin klinik të saj u bënë publike më 1926. Por vetëm nga viti 1981 nisën të studiohen vetitë farmako-kinnetike dhe faramako-dinamike të kësaj molekule. Ai është një ilaç që në treg është me emra dhe doza të ndryshme.
Hidromorfina është një agonist i fuqishëm i receptorëve opioidë μ. Receptorë të tillë, siç ndodh me receptirë të llojeve të tjera opioidë shoqërohen me proteinën G dhe veprojnë si modulatorë, qoftë pozitivë apo dhe negativë, të transmetimit sinaptik që ndodh përmes kësaj proteine.
Ky ilaç nuk e ndryshon pragun e dhimbjeve të mbaresave nervore, si dhe nuk ndikojnë në transmetimin e impulseve përmes nervave periferikë.
Analgjezia që prodhon është për shkak të ndryshimeve në perceptimin e dhimbjes në shtyllën kurrizore, kur bashkohet me receptorët. Si të gjitha ilaçet e tjera opioidë, ka një efekt shumë të lartë analgjezik.
Hidromorfina si të gjitha ilaçet, nuk përjashtohet nga seria e efekteve anësore. Me termin “efekte anësore” kuptojmë një seri ngjarjesh që mund të ndodhin në mënyrë të padëshiruar dhe të paparashikuar gjatë trajtimit. Në këtë kuptim, mes efekteve anësore më të zakonshme kujtojmë:
Nauzea dhe të vjella
Kapsllëk
Përgjumje
Eufori
Gojë të thatë
Marrje mendsh.
Mes reaksioneve të rënda lidhur me trajtimin me hidromorfinë përfshihen pamjaftueshmëria respiratore, apnea apo ndalim i frymëmarrjes, pamjaftueshmëri të qarkullimit të gjakut, shok dhe arrest kardiak.
Hidromorfina ka një profil farmakologjik, analgjezik dhe efekte të ngjashme me morfinën, por ekzistojnë ende polemika lidhur me dozat ekuanalgjezike mes këtyre dy ilaçeve dhe dozave orale dhe paraenterale.
Aktualisht nuk ka shumë studime mbi cilësinë e rolit të hidromorfinës në trajtimin e dhimbjeve kronike tek pacientët me kancer. /MeMjekun.com
E njohur dhe si terapia e kripës, haloterapia është një trajtim alternativ që përfshin ekspozimin…
Gastrina është hormoni që luan një rol të rëndësishëm në procesin e tretjes, duke ndihmuar…
Ekografia është ndër mjetet më të përdorura në mjekësi për ekzaminimet. Një nga inovacionet e…
Virus në latinisht d.m.th helm. Viruset qëndrojnë ne mes kufirit të së gjallës dhe të…
Ekzaminimi i densitometrisë së kockave tregon nëse jeni prekur nga osteoporoza apo se shëndeti i…
E RENDESISHME! Ky artikull është vetëm për të rriturit dhe jo fëmijët. Rekomandohet se para…