Debati për lidhjen e vaksinës dhe autizmit, çfarë duhet të dimë

Megjithëse nivelet e vaksinimit të fëmijëve mbeten të larta, disa shqetësime prindërore vazhdojnë që vaksinat mund të shkaktojnë autizëm.

Janë propozuar tre hipoteza specifike: (1) vaksina e kombinuar e fruthit-shytave-rubeolës (MMR) shkakton autizëm duke dëmtuar rreshtimin e zorrëve, i cili lejon hyrjen e proteinave encefalopatike; (2) thimerosal, një konservues që përmban etilmerkur në disa vaksina, është toksik për sistemin nervor qendror; dhe (3) administrimi i njëkohshëm i vaksinave të shumta mbingarkon ose dobëson sistemin imunitar.

Një rritje në të gjithë botën në shkallën e diagnozave të autizmit e mundshme e nxitur nga kritere të zgjeruara diagnostike dhe rritja e ndërgjegjësimit ka nxitur shqetësimet se një ekspozim mjedisor si vaksinat mund të shkaktojë autizëm. Teoritë për këtë shoqatë të supozuar janë përqendruar në vaksinat e fruthit-shytave-rubeolës (MMR), timerozës dhe numrit të madh të vaksinave të administruara aktualisht. Sidoqoftë, si studimet epidemiologjike ashtu edhe ato biologjike nuk i mbështesin këto pretendime. Njëzet studime epidemiologjike ne Kanada, Amerike, Angli , Finlandë , Danimarkë kanë treguar se as vaksina timerozale dhe as MMR nuk shkaktojnë autizëm. Këto studime janë kryer në disa vende nga shumë hetues të ndryshëm të cilët kanë përdorur një mori metodash epidemiologjike dhe statistikore.

Madhësia e madhe e popullatave të studiuara ka dhënë një nivel të fuqisë statistikore të mjaftueshme për të zbuluar edhe shoqata të rralla. Këto studime, në bashkëpunim me pabesueshmërinë biologjike që vaksinat mbingarkojnë sistemin imunitar të një fëmije, në mënyrë efektive kanë hedhur poshtë nocionin se vaksinat shkaktojnë autizëm. Studimet e mëtejshme mbi shkakun ose shkaqet e autizmit duhet të përqendrohen në fakte më premtuese.

Lidhjet e mundshme midis çrregullimeve autike dhe imunizimeve kohët e fundit kanë qenë temë e një debati të madh, dhe në mënyrë të kuptueshme kanë shkaktuar shumë shqetësim për prindërit që duan të bëjnë zgjedhjet më të sigurta për fëmijët e tyre. Ky udhëzues ka për qëllim të ndihmojë prindërit të kuptojnë polemikat dhe të bëjnë zgjedhje të informuara. Shkenca mjekësore nuk e ka zgjidhur ende misterin e autizmit. Ende nuk ka ndonjë test gjaku ose procedurë që mund të identifikojë fëmijët në spektrin e autizmit. Ne besojmë se shkaku është gjenetik dhe se autizmi fillon shpejt pas konceptimit, në tre muajt e parë të jetës fetale. Studimi i videove të fëmijëve në vitin e tyre të parë të jetës të cilët më vonë morën një diagnozë të autizmit ka ndihmuar në identifikimin e disa shenjave të hershme të çrregullimit që nuk ishin vërejtur më parë. Kërkimet e vazhdueshme vazhdojnë të rrisin kuptimin tonë për ndërlikimet e ASD. Nuk ekzistojnë prova të mira për të treguar se sa shumë fëmijë kanë autizëm tani ne krahasim me vitet e kaluara.Ekspertët pajtohen se ajo që duket të jetë një numër më i lartë i fëmijëve me autizëm është se në të vërtetë sot ka më shumë fëmijë që identifikohen dhe marrin një diagnozë të ASD. Pse ?

Më shumë profesionistë janë duke u trajnuar për të njohur simptomat e hershme të ASD.
Në të kaluarën, autizmi ishte përcaktuar ngushtë, me vetëm fëmijët më të prekur që morën diagnozën.
Tani e dimë që autizmi ekziston në një spektër të gjerë që përfshin fëmijë që preken lehtë, fëmijë me simptoma të rënda dhe shumë nivele të simptomave të autizmit që prekin fëmijët në mes. Kjo është arsyeja pse ASD është pranuar gjerësisht si një term më përshkrues.
Fëmijët me autizëm të cilët më parë mund të jenë diagnostikuar gabimisht me një çrregullim tjetër tani identifikohen saktë në bazë të ndryshimeve të kritereve diagnostikues dhe identifikimit te hershëm.
Me pak fjalë, një numër më i madh i profesionistëve të mirëtrajnuar po identifikojnë ASD në më shumë fëmijë dhe në një moshë më të hershme.

Sigurisht, faktorë të tjerë që mund të ndikojnë në numrin e fëmijëve të diagnostikuar me autizëm nuk janë përjashtuar plotësisht. Për shembull, studimi vazhdon në mundësinë që toksinat mjedisore (p.sh. pesticidet, metalet e rënda) mund të shkaktojnë ndryshime gjenetike që ndikojnë në zhvillimin e trurit të fetusit të papjekur, duke çuar në një larmi problemesh neurologjike. Ende nuk i kemi të gjitha përgjigjet dhe smund të arrijmë në një konkluzion për këtë sepse janë studime në vazhdim dhe shumë teori pëe faktorët e autizmit janë risk “EDHE” por jo nje faktor si faktor kryesor.

Në përfundim të gjithë kësaj. Ekzistojnë prova të caktuara për sigurinë e vaksinave që u bëhen aktualisht fëmijëve në botë. Duhet të bëhen të gjitha përpjekjet e mundshme për të mbrojtur fëmijët nga sëmundjet shkatërruese infektive. Dëgjimi i prindërve, kuptimi i shqetësimeve të tyre dhe ndihmimi i tyre për të vlerësuar provat në lidhje me prezantimin e shpejtë të mediave për rregullime të shpejta është një proces që kërkon kohë dhe ndonjëherë i vështirë për mjekun. Një denoncim shumë i shpejtë i shqetësimeve të prindërve çon në humbjen e besimit në sistemin e shëndetit publik dhe të gjithë mund të vuajnë si rezultat i kësaj. Është thelbësore që të kemi studime të vazhdueshme mbi rreziqet e vaksinimit për nëngrupe të veçanta të fëmijëve (të tilla si vëllezërit e motrat e fëmijëve me autizëm) përgjigjet potencialisht unike të të cilëve mund të humbasin në të dhënat e grupeve të mëdha. Ndërkohë ekzistojnë të dhëna qetësuese, për ndjeshmërinë ndaj fruthit ose metaleve të rënda për fëmijët gjenetikisht të ndjeshëm ndaj autizmit nuk është përjashtuar ende pa dyshim. Provat që shenjat e hershme të autizmit paraqiten në foshnjëri përpara regresionit të dukshëm të shënuar nga prindërit mund të ndryshojnë perceptimin e fillimit që lidhet me vaksinat dhe të forcojnë bazat gjenetike të çrregullimit.

Mos-imunizimi përbën një rrezik të njohur dhe jashtëzakonisht të lartë për të gjithë fëmijët. Ky është veçanërisht rasti për familjet me histori të autizmit nëse ka ndonjë ndjeshmëri të shtuar ndaj infeksionit ose toksinave. Ndërsa prindërit presin rezultatet e studimeve në zhvillim, mjekët duhet të vazhdojnë të përforcojnë provat dhe rreziqet e njohura nga sëmundjet e mëdha infektive. Ata duhet të inkurajojnë prindërit të mbrojnë të gjithë fëmijët e tyre përmes vaksinimit.

Nje artikull nga Irena Danjolli, terapiste ABA

MeMjekun