Me Mjekun

Fibrinogen është një kompleks glikoproteinik, që prodhohet në mëlçi. Ai qarkullon në gjak. Gjatë dëmtimit të indeve dhe enëve të gjakut, konvertohet në mënyrë enzimatike nga trombina në fibrinë dhe më pas në një mpiksje gjaku të bazuar në fibrinën. Funksioni i tij kryesisht është për të bllokuar enët e gjakut për të ndaluar gjakderdhjen. Fibrinogjeni gjithashtu lidhet dhe zvogëlon aktivitetin e trombinës. Ky aktivitet, i referohet ndonjëherë si antitrombin I, kufizon koagulimin.

Fibrinogjeni ndërmjetëson gjithashtu përhapjen e trombociteve të gjakut dhe të qelizave endoteliale, pra merr pjesë në shërimin e plagëve.

— Disfibrinogenemia shprehet me rritje ose ulje të vlerave të fibrinogjenit në gjak.
Ajo mund të jetë e lindur ose e fituar.

Vlerat normale në gjak variojnë nga 200 – 400 mg/ dl.
Rritja e vlerave të fibrinogjenit shoqërohet gjithmonë me rritjen e sedimentit të gjakut.
Fibrinogjenin e lartë e hasim në disa sëmundje:
– autoimune,
– infarkti i miokardit,
– infeksione të ndryshme,
– nefrite,
– sëmundje reumatizmale,
– sëmundje malinje.

LEXO EDHE- Pse duhet analiza e fibrinogjenit dhe çfarë tregojnë vlerat

Disfibrinogenemia është një çrregullim i rrallë në të cilin fibrinogjeni qarkullues është jofunksional për shkak të sëmundjeve të ndryshme të fituara. Një shkak i studiuar mirë i sëmundjes është sëmundja e rëndë e mëlçisë, hepatiti aktiv kronik, cirroza dhe verdhëza.

Mëlçia e sëmurë sintetizon një fibrinogjen i cili ka një sekuencë aminoacide normalisht funksionale, por është glukozuar gabimisht . Fibrinogjeni i glukozuar gabimisht është jofunksional dhe mund të shkaktojë episode patologjike të gjakderdhjes dhe / ose koagulimit të gjakut.

Shkaqe të tjera, më pak të njohura vijnë nga çrregullime autoimune në të cilat një imunoglobulinë anormale qarkulluese ose proteina tjetër ndërhyn në funksionin e fibrinogjenit. Një tendencë e tepruar e koagulimit e ekspozon pacientit ndaj rrezikut të ngjarjeve tromboembolike (infarkti i miokardit, tromboza venoze e thellë, embolia polmonare, iktusi cerebral,…)

Një sasi e madhe e rrjedhjes së gjakut, përkundrazi, favorizon gjakosjen me pasoja që janë nga format më të thjeshta tek hemorragjitë e brendshme.

Vlerat e larta të fibrinogjenit janë tregues i gjendjeje para-trombotike, ndërsa vlerat e ulëta me ato hemorragjike.

• Hipofibrinogenemia kongjenitale është një sëmundje e rrallë e trashëguar në të cilën nivelet e ulëta (dmth <150 mg / dl) të fibrinogjenit plazmatik të zbuluar imunologjikisht, përbëhen të paktën nga një pjesë të fibrinogjenit jofunksional. Çrregullimi pasqyron mutacione në mënyrë tipike në të dy gjenet e trashëguara të fibrinogjenit, njëra prej të cilave prodhon një fibrinogen jofunksional, ndërsa tjetri prodhon sasi të ulëta të fibrinogjenit.
Për pasojë shkaktohen episode patologjike të gjakderdhjes dhe / ose koagulimit të gjakut . Këto mund të shprehen me gjak nga hundët, njolla hemoragjike nën lëkurë, ulçera hemoragjike, melena , metroragji ( hemoragji nga motra), përfshirë dhe një cikël menstrual i çrregullt etj.
• Cryofibrinogenemia është një sëmundje e fituar në të cilën fibrinogjeni precipiton në temperaturë të ftohtë dhe mund të çojë në dëmtim intravaskulare të fibrinogjenit, fibrinës dhe proteinave të tjera që qarkullojnë, duke shkaktuar kështu infarktin e indeve të ndryshme dhe ekstremiteteve trupore. Cryoglobulinemia mund të ndodhë në mënyrë sekondare. Mund të zhvillohet te individët që vuajnë nga infeksionet (rreth 12% të rasteve), kryesisht të bajameve , dhëmbët e prishur.
Të sëmurët që vuajnë nga ky çrregullim janë të prirur për tu prekur nga
Vaskulitet (25%) dhe sëmundje autoimune (42%) Cryofibrinogenemia gjithashtu mund të ndodhë me marrjen e disa ilaçeve të caktuara si ato të grupit të aspirinës.

• Hipofibrinogenemia e fituar është një mangësi në fibrinogjenin qarkullues për shkak të konsumit të tepërt që mund të ndodhë si pasojë e traumës, fazave të caktuara të koagulimit intravaskular të shpërndarë dhe sepsis-it. Mund të ndodhë gjithashtu si rezultat i hollimit të gjakut, si rezultat i humbjeve të gjakut ose transfuzionit me qelizat e kuqe të gjakut.

Artikull nga dr. pediatre Zerina Sheme