Share This Article
Mykoplazmat janë mikroorganizma të gjalla, më të voglat që ekzistojnë.
Ato nuk klasifikohen as si viruse, as si bakterie, as si rikecie.
U izolua në vitin 1944 në pacientë me pneumoni atipike. Ajo shkakton 20% të infeksioneve respiratore në moshat pediatrike. Më shpesh preken moshat 3-9 vjeç (70% e rasteve me mykoplazma.) Më pak moshat e tjera. Rrallë në moshën nën 1 vjeç sepse mbrohet nga qumështit i gjirit të nënës.
Këto mikroorganizma janë pa mur qelizor prandaj dhe forma e tyre ndryshon shpesh. Ato ngjitin në rrugët e frymëmarrjes me anën e një proteina duke zhvilluar më tej shenjat e sëmundjes.
Nuk shkatërrohen nga antibiotikët e grupit të penicillinës. Janë aerobe dhe kanë veti hemolitike.
E gjejmë si infeksion bashkëshoqërues në të sëmurët kronikë me asthma ose imunodeficiencë. Risku për të marrë këtë infeksion në kopësht, çerdhe është 12%.
Ekzistojnë 10% e personave të jenë mbartës. Ato nuk çfaqin shenja klinike. Zhvillohet më shumë në vjeshtë.
Periudha e inkubacionit zgjat 1-3 javë.
Përhapet me spërklat e pështymës.
Shenjat klinike:
Çfaqen në bazë të organit që preket.
Më të shpeshta janë
•Bronkiolitet,
•Laringitet
•Infeksione të veshit të mesëm( 27% e rasteve)
•Pneumonitë atipike.
Shenjë kryesore është temperatura, nga subfebrile deri në 39°C. Ndonjëherë dhimbje veshi dhe majisje.
Kolla është e thatë, e ashpër, në 40 % të rasteve shoqërohet me ëheezing. Pas disa ditësh kolla bëhet me sekrecione të trasha që mezi çkoliten.
Dobësi e përgjithshme, dhimbje fyti, rëndim në krahëror.
DIAGNOZA
Vendoset me anë të izolimit direkt me tampon nga fyti, ose më pas bëhen provat serologjike specifike dhe jo specifike, PCR , Rö grafi të mushkërive . Gjak komplet.
Prania e antikorpeve IgM flet për një infeksion që ka kaluar, ndërsa IgG mbeten të rritura për shumë javë.
Për të vënë diagnozën na ndihmon sezonaliteti, historia e sëmundjes, shenjat klinike, ekzaminimet ( kryesisht serologjike)
Nuk fiton imunitet të përhershëm nga mykoplazma, pra mund të sëmuresh përsëri.
TRAJTIMI
Mykoplazma është e ndjeshme ndaj antibiotikëvet të grupit të Makrolideve (Eritromycina, Klaritromycina, Azitromycinë).
Efekt të mirë kanë dhënë edhe grupi i fluorokinoloneve
( Ciprofloksacina) , por nuk përdoren nën moshën 18 vjeç për shkak të efekteve anësore në moshat fëminore.
Zgjat 10-14 ditë , por mund të shkojë deri në 4 javë.
Komplikacionet janë nga më të ndryshmet, në varësi të organit që preket, psh rrugët urinare, meningoencefalitet, mëlçia.
Komplikacioni më serioz është me çfaqje në lëkurë në formë petekie, bulëzash, urtikarie e deri në formën e eritema multiforme dhe sindroma Steven Johnson.
Mënyra më e mirë për tu mbrojtur është higjena e banesës dhe ajo e jetës kolektive, çerdhe, kopshte shkolla, klorinimi i përditshëm i dyshemeve, dorezat e dyerve.
Artikull nga dr. pediatre Zerina Sheme